Furkân Suresi

 In Cüz 18, Cüz 19, Cüzler

Furkân Suresi Mekke döneminde inmiştir. 68-70. âyetlerin Medine döneminde indiği konusunda bir rivayet de vardır. 77 âyettir. Furkân Suresi, adını ilk âyette geçen “el-Furkân” kelimesinden almaktadır. Furkân, “hak ile batılı birbirinden ayıran” demek olup Kur’an’ın isimlerinden biridir. Furkân Suresi’ nde temel konular olarak Hz. Peygamber’in tüm insanlığa gönderildiği, onun tebliğ sırasında karşılaştığı zorluklar ve şirkin kökünün kazınacağı, geçmiş ümmetlerin hayatlarından bazı örnekler de verilerek ele alınmaktadır.

Furkân Suresi Arapça Okunuşu (Türkçe Harflerle):

  1. Tebarakellezı nezzelel fürkane ala abdihı li yekune lil alemıne nezıra
  2. Ellezı lehu mülküs semavati vel erdı ve lem yettehız veledev ve lem yekül lehu şerıkün fil mülki ve haleka külle şey’in fe kadderahu takdira
  3. Vettehazu min dunihı alihetel la yahlükune şey’ev ve hüm yuhlekune ve la yemlikune li enfüsihim darrav ve la nef’av ve la yemlikune mevtev ve la hayatev ve la nüşura
  4. Ve kalellezıne kefer in haza ila ifkünifterahü ve eanehu aleyhi kavmün aharune fe kad cau zulmev vezura
  5. Ve kalu esatıyrul evvelinektetebeha fe hiye tümla aleyhi bükratev ve esıyla
  6. Kul enzelehüllezı ya’lemüs sirra fis semavati vel ard innehu kane ğafurar rahıyma
  7. Ve kalu mali hazer rasuli ye’külüt taame ve yemşi fil esvak lev la ünzile ileyhi melekün fe yekune meahu nezıra
  8. Ev yülka ileyhi kenzün ev tekunü lehu cennetüy ye’külü minha ve kalez zalimune in tettebiune illa racülem meshura
  9. Ünzur keyfe darabu lekel emsale fe dallu fe la yestetıy’une sebıla
  10. Tebarakellezı in şae ceale leke hayram min zalike cennatin tecrı min tahtihel enharu ve yec’al leke kusura
  11. Bel kezzebu bis saati ve a’tedna li men kezzebe bis saati seıyra
  12. İza raethüm mim mekanim beıydin semiu leha teğayyuzav ve zefıra
  13. Ve iza ülku minha mekanen dayyikam mükarranıne deav hünalike sübura
  14. La ted’ul yevme süburav vahıdev ved’u süburan kesıra
  15. Kul e zalike hayrun em cennetül huldilletı vüıdel müttekun kanet lehüm cezaev ve mesıyra
  16. Lehüm fıha ma yeşaune halidın kane ala rabbike va’dem mes’ula
  17. Ve yemve yahşüruhüm ve ma ya’büdune min dunillahi fe yekulü e entüm adleltüm ıbadı haülai em hüm dallüs sebıl
  18. Kalu sübhaneke ma kane yembeğıy lena en nettehıze min dunike min evliyae ve lakim metta’tehüm ve abaehüm hatta nesüz zikr ve kanu kavmen bura
  19. Fe kad kezzebuküm bima tekulune fe ma testetıy’une sarfev ve la nasra ve mey yazlim minküm nüzıkhü azaben kebıra
  20. Ve ma erselna kableke minel murselıne illa innehüm le ye’külunet taame ve yemşune fil esvak ve cealna ba’daküm li ba’dın fitneh e tasbirun ve kane rabbüke besıyra
  21. Ve kalellezıne la yercune likaena lev la ünzile aleynel melaiketü ev nera rabbena le kadistekberu fı enfüsihim ve atev utüvven kebıra
  22. Yevme yeravnel melaikete la büşra yevmeizil lil mücrimıne ve yekulune hıcram mahcura
  23. Ve kadimna ila ma amilu min amelin fe cealnahü hebaem mensura
  24. Ashabül cenneti yemeizin hayrum müstekarrav ve ahsenü mekıyla
  25. Ve yevme teşekkakus semaü bil ğamami ve nüzzilel melaiketü tenzıla
  26. Elmülkü yevmeizinil hakku lir rahman ve kane yevmen alel kafirıne asıra
  27. Ve yevme yeadduz zalimü ala yedeyhi yekulü ya leytenit tehaztü mear rasuli sebıla
  28. Ya veyleta leytenı lem ettehız fülanen halıla
  29. Le kad edallenı aniz zikri ba’de iz caenı ve kaneş şeytanü lil insani hazula
  30. Ve kaler rasulü ya rabbi inne kavmit tehazu hazel kur’ane mehcura
  31. Ve kezalike cealna li külli nebiyyin adüvvem minel mücrimın ve kefa bi rabbike hadiyev ve nesıyra
  32. Ve kalellezıne keferu lev la nüzzile aleyhil kur’anü cümletev vahıdeh kezalike li nüsebbite bihı füadeke ve rattelnahü tertıla
  33. Ve la ye’tuneke bi meselin illa ci’nake bil hakkı ve ahsene tefsıra
  34. Ellezıne yuhşerune ala vücuhihim ila cehenneme ülaike şerrum mekanev ve edallü sebıla
  35. Ve le kad ateyna musel kitabe ve cealna meahu ehahü harune vezıra
  36. Fe kulnezheba ilel kavmillezıne kezzebu bi ayatina fe demmernahüm tedmıra
  37. Ve kavme nuhıl lemma kezzebür rusüle ağraknahüm ve cealnahüm lin nasi ayeh ve a’tedna liz zalimıne azaben elıma
  38. Ve adev ve semude ve ashaber rassi ve kurunem beyne zalike kesıra
  39. Ve küllen darabna lehül emsale ve küllen tebberna tetbıra
  40. Ve le kad etev alel karyetilletı ümtırat metaras se’ e fe lem yekunu yeravneha bel kanu la yercune nüşura
  41. Ve iza raevke iy yettehızuneke illa hüzüva e hazellezı beasellahü rasula
  42. İn kade le yüdıllüna an alihetina lev la en saberna aleyha ve sevfe ya’lemune hıyne yeravnel azabe men edallü sebıla
  43. E raeyte menit tehaze ilahehu hevah e fe ente tekunü aleyhi vekıla
  44. Em tahsebü enne ekserahüm yesmeune ev ya’kılun in hüm illa kel en’ami bel hüm edallü sebıla
  45. E lem tera ila rabbike keyfe meddez zıll ve lev şae le cealehu sakina sümme cealneş şemse aleyhi delıla
  46. Sümme kabadnahü ileyna kabday yesıra
  47. Ve hüvellezı ceale lekümül leyle libasev ven nevme sübatev ve cealen nehar nüşura
  48. Ve hüvellezı erseler riyaha büşram beyne yedey rahmetih ve enzelna menis semai maen tahura
  49. Li nuhyiye bihı beldetem meytev ve nüskıyehu mimma halakna en’amev ve enasiyye kesıra
  50. Ve le kad sarrafnahü beynehüm li yezzekkeru fe eba ekserun nasi illa küfura
  51. Ve lev şi’na le beasna fı külli karyetin nezıra
  52. Fe la tütııl kafirıne ve cahıdhüm bihı cihaden kebıra
  53. Ve hüvellezı meracel bahreyni haza azbün füratüv ve haza milhun ücac ve ceale beynehüma berzehav ve hıcram mahcura
  54. Ve hüvellezı haleka minel mai beşeran fe cealehu nesebev ve sıhra ve kane rabbüke kadıra
  55. Ve ya’büdune min dunillahi ma la yenfeuhüm ve la yedurruhüm ve kanel kafiru ala rabbihi zahıra
  56. Ve ma erselnake illa mübeşşirav ve nezıra
  57. Kul ma es’elüküm aleyhi min ecrin illa men şae ey yettehıze ila rabbihı sebıla
  58. Ve tevekkel alel hayyillezı la yemutü ve sebbıh bi hamdih ve kefa bihı bi zünubi ıbadihı habıra
  59. Ellezı halekas semavati vel erda ve ma beynehüma fı sitteti eyyamin sümmesteva alel arşir rahmanü fes’el bihı habıra
  60. Ve iza kıyle lehümüscüdu lir rahmani kalu ve mer rahmanü e nescüdü li ma te’müruna ve zadehüm nüfura
  61. Tebarakellezı ceale fis semai bürucev ve ceale fıha siracev ve kameram münıra
  62. Ve hüvellezı cealel leyle ven nehara hılfetel li men erade ey yezzekkera ev erade şükura
  63. Ve ıbadür rahmanillezıne yemşune alel erdı hevnev ve iza hatabehümül cahilune kalu selama
  64. Vellezıne yebıtune li rabbihim süccedev ve kıyama
  65. Vellezıne yekulune rabbenasrif anna azabe cehenneme inne azabeha kane ğaram
  66. İnneha saet müstekarrav ve mükama
  67. Vellezıne iza enfeku lem yüsrifu ve lem yaktüru ve kane beyne zalike kavama
  68. Vellezıne la yed’une meallahi ilahen ahara ve la yaktülunen nefselletı harramellahü illa bil hakkı ve la yeznun ve mey yef’al zalike yelka esama
  69. Yüdaaf lehül azabü yevmel kıyameti ve yahlüd fıhı mühana
  70. İlla men tabe ve amene ve amile amelen salihan fe ülaike yübeddilüllahü seyyiatihim hasenat ve kanellahü ğafurar rahıyma
  71. Ve men tabe ve amile salihan fe innehu yetubü ilellahi metaba
  72. Vellezıne la yeşhedunez zura ve iza merru bil lağvi merru kiram
  73. Vellezine iza zükkiru bi ayati rabbihim lem yehırru aleyha summev ve umyana
  74. Vellezıne yekulune rabbena heb lena min ezvacina va zürriyyatina kurrate a’yüniv vec’alna lil müttekıyne imama
  75. Ülaike yüczevnel ğurfete bi ma saberu ve yülekkavne fıha tehıyyetev ve selam
  76. Halidıne fıha hasünet müstekarrav ve mükama
  77. Kul ma ya’beü bi küm rabbı lev la düaüküm fe kad kezzebtüm fe sevfe yekunü lizama

Furkân Suresi Türkçe Anlamı (Meali):

  1. Furkan’ı alemlere bir uyarıcı olsun diye, kuluna indiren (Allah) ne yücedir!
  2. O, göklerin ve yerin hakimiyeti kendisinin olandır, hiçbir oğul edinmemiştir ve mülkünde hiçbir ortağı da yoktur; herşeyi yaratmış ve herbirini bir takdir ile belirleyip hepsinin mukadderatını hazırlamıştır.
  3. Böyle iken O’ndan başka bir takım tanrılar edindiler ki, hiçbir şey yaratamazlar, bilakis kendileri yaratılıp duruyorlar; kendilerine ne bir zarar, ne de bir yarar verme gücüne sahiptirler; ne öldürmeye, ne de öldükten sonra diriltmeye güçleri yeter.
  4. Küfredenler: “Bu yalnızca onun uydurduğu bir iftiradır. ona başka bir topluluk da yardım da bulunmuştur bu hususta.” dediler. Bunlar, gerçekten haksızlık ve iftiraya saptılar.
  5. Yine dediler ki: “Bu eskilerin masallarıdır, onları yazdırtmış da akşam sabah onlar kendisine okunuyor.”
  6. De ki: “Onu göklerdeki ve yerdeki sırrı bilen indirdi. Gerçekten O, çok bağışlayandır, merhamet edendir.”
  7. Bir de: “Bu nasıl peygamberdir ki, yemek yiyor ve çarşılarda dolaşıyor? Ona bir melek indirilip de beraberinde bir yaver, bir savulcu olsa ya?
  8. Veya ona bir hazine bırakılsa ya da onun güzel bir bahçesi olsa da ondan yese ya!” dediler. Yine o zalimler: “Siz, yalnız büyülenmiş bir adama tabi oluyorsunuz!” dediler.
  9. Bak, senin hakkında ne kıyaslar, ne temsiller yaptılar da çıkmaza saptılar, artık hiçbir yol bulamazlar.
  10. Bak, Öyle yücedir O ki, dilerse sana ondan daha hayırlısını verir; altından ırmaklar akan cennetler verir ve sana köşkler de yapar!
  11. Fakat onlar kıyameti yalanladılar ve Biz de o kıyamete yalan diyenlere çılgın bir ateş hazırladık.
  12. O ateş onları uzak bir yerden gördüğü zaman, ona özgü bir hışımlanma ve uğultu duyarlar.
  13. Ve çatılıp çatılıp onun dar bir yerine atıldıkları zaman, orada “yetiş ey helak (bizi kurtar)” diye helake haykırırlar!
  14. Bugün bir helaka haykırmayın, çok helaka haykırın!
  15. De ki: “O mu daha hayırlı, yoksa takva sahiplerine va’dolunan sonsuzluk cenneti mi? O, kendilerine bir mükafat ve varacakları yer olarak hazırlanmıştır.
  16. Onlara orada bütün istedikleri vardır, hem de orada sonsuza dek kalacaklardır. Bu, Rabbinin üzerinde yerine getirilmesi istenecek bir vaaddir.
  17. Hele onları ve Allah’ tan başka taptıkları şeyleri bir araya toplayıp: “Siz mi saptırdınız kullarımı, yoksa kendileri mi yoldan saptılar?” diyeceği gün,
  18. onlar: “Seni tenzih ederiz, Senden başka dostlar edinmemiz bize yakışmazdı; fakat Sen, onları ve atalarını zevke daldırdın ki, zikri (ni) unuttular ve helaka giden bir topluluk oldular!” diyeceklerdir.
  19. Demek ki, sizi sözünüzde yalancı çıkarmışlardır. Artık ne azabı savmaya, ne de bir yardıma çare bulamayacaksınız ve içinizden her kim zulmederse ona büyük bir azap tattıracağız!
  20. Biz, senden önce de peygamberleri başka türlü göndermedik, kuşkusuz onlar da yemek yiyorlar ve çarşılarda yürüyorlardı. Bir de kiminizi kiminize bir imtihan aracı yaptık ki, bakalım sabredecek misiniz? Rabbin, herşeyi hakkıyla görendir.
  21. Bununla beraber karşımıza çıkacaklarını ümit etmeyenter: “O melekler üzerimize indirilse yahut Rabbimizi görsek ya.” dediler. Andolsun ki, onlar kendilerini büyük gördüler, büyük azgınlık ettiler.
  22. Melekleri görecekleri gün, suçlulara o günde hiçbir sevinç haberi yoktur. Ve “Yasak yasak !”diyeceklerdir.
  23. Varmışız onların yaptığı her işi, etrafa saçılmış zerrelere çevirmişizdir.
  24. O gün cennetliklerin kaldıkları yer çok iyi, dinlendikleri yer pek güzeldir.
  25. Göğün bulutlar ile yarılacağı meleklerin de bölük bölük indirildiği gün;
  26. hükümranlık o gün, elbette Rahman’ındır; kafirler için ise çok zorluklu bir gün olur.
  27. O gün zalim kimse ellerini ısıracak ve şöyle diyecek: “Eyvah! Keşke peygamberin maiyyetinde bir yol tutsaydım!
  28. Eyvah! Keşke falancayı dost edinmeseydin!
  29. Bana geldikten sonra Kur’an, vallahi o beni saptırdı.” Öyle ya şeytan insanı yapayalnız, yardımsız bırakır.
  30. Peygamber de dedi ki: “Ey Rabbim, kavmim bu Kur’an’ı bir kenara itip bıraktılar”
  31. Ve işte Biz böyle her peygamber için suçlulardan bir düşman yapmışızdır. Fakat yol gösterici ve yardımcı olarak Rabbin yeter.
  32. Yine o inkar edenler dediler ki: “O Kur’an ona hep birden indirilseydi yal” Biz onu kalbine iyi yerleştirmek için böyle indirdik ve onu mükemmel bir okuyuşla ağır ağır okuduk.
  33. Hem onlar sana karşı herhangi bir mesel ile gelmezler ki, Biz sana (ona karşılık) gerçeği ve en güzel yorumu getirmiş olmayalım.
  34. O yüzleri üstü cehenneme toplanacaklar, yerleri en kötü, yolları en sapık olanlardır.
  35. Andolsun ki, Musa’ya Kitab’ı verdik, kardeşi Harun’u da yardımcısı yaptık
  36. “Haydi ayetlerimizi yalan diyen o kavme gidin!” dedik; sonunda o kavmi yerle bir ederek helak ettik.
  37. Nuh kavmini de, peygamberleri inkar ettiklerinde, suda boğduk ve kendilerini insanlara bir ibret yaptık. Zalimlere de acı bir azap hazırladık.
  38. Ad’ı, Semüd’u Ress halkını ve bunlar arasında (gelip geçen) birçok nesilleri de (helak ettik).
  39. Ki onların her birine öğüt olarak örnekler vermiştik; (sonunda) her birini mahv ve perişan ettik de ettik.
  40. Andolsun ki, o afet yağmuruna tutulan memlekete de vardılar. Artık onu da görüyor değiller mi? Doğrusu yeniden dirilmeyi ümit etmiyorlar,uyanmak istemiyorlardı.
  41. Seni gördükleri zaman da, sadece alaya alıyorlar: “Bu mu Allah’ın peygamber olarak gönderdiği?” diyorlar.
  42. “Sahi be! Az kalsın bizi tanrılarımızdan saptıracaktı, onlara tapmakta direnmemiş olsaydık!” diyorlar. Fakat ileride azabı görecekleri gün kimin yolunun daha sapık olduğunu bilecekler.
  43. Gördün mü o tanrısını canının istediği edineni? Artık ona sen mi vekil olacaksın?
  44. Yoksa sen onların çoğunun işittiklerini veya kavradıklarını mı sanıyorsun? Onlar sırf hayvan gibi, hatta gidişçe daha sapkındırlar.
  45. Rabbinin gölgeyi nasıl uzatmakta olduğunu görmedin mi? Dileseydi elbette onu hareketsiz de kılardı. Sonra Biz güneşi ona nasıl delil kılmışız?
  46. Sonra da tutup onu azar azar nasıl kendimize almaktayız.
  47. Size geceyi geygi (örtü), uykuyu dinlenme, gündüzü de yeni bir hayat kılan O’dur.
  48. Yine O, rüzgarları rahmetinin önünde müjdeci olarak göndermekte ve Biz, gökten tertemiz bir su indirmekteyiz ki,
  49. bununla ölü bir beldeyi diriltelim ve yarattığımız nice hayvan sürülerini ve bir çok insan kümelerini sulayalım.
  50. Andolsun ki onu aralarında, düşünsünler ve ibret alsınlar diye evirip çevirmekteyiz. Yine de insanların çoğu dayatmakta ve nankörlükten başkasına yanaşmamaktadır.
  51. Dileseydik elbette her köye bir uyarıcı gönderirdik.
  52. Madem ki, yalnız seni gönderdik. O halde kafirlere uyma ve bununla (Kur’an ile) onlara cihad et, büyük cihad!
  53. İki denizi birbirine salıveren O’dur. Şu tatlı, yürek tazeler, şu da tuzlu, çorak; aralarına da bir berzah (dil) ve bir hicri mehcür (kıstak) koymuştur.
  54. Sudan bir insan yaratıp da ona bir soy ve hısımlık getiren O’dur. Rabbimin her şeye gücü yeter.
  55. Böyle iken onlar Allah’ı bırakıp kendilerine ne fayda, ne zarar veremeyecek şeylere tapıyorlar; kafir ise Rabbine karşı uğraşıp duruyor.
  56. Halbuki seni ancak bir müjdeci ve uyancı olarak gönderdik
  57. De ki: “Ben, buna karşı sizden bir ücret değil, ancak Rabbine doğru bir yol tutmak isteyen kimseler (olmanızı) istiyorum.”
  58. Sen ölmeyecek olan diriye güven de O’nu hamd ile tesbih et! Kullarının günahlarına O’nun haberdar olması yeter.
  59. O ki, gökleri, yeri ve aralarındakileri altı günde yarattı; sonra Arş üzerine hükümranlığını kurdu; O Rahmandır; hadi ne dileyeceksen O herşeyi bilenden dile!
  60. Ama onlara “Rahma’na secde edin!” denildiği zaman, “Rahman da neymiş?” Bize emrediyorsun diye secde mi ederiz?” dediler; ve bu daha ziyade vahşetlerini artırdı.
  61. Ne kutlu, ne yücedir, O ki gökte burçlar yaptı, içlerinde bir kandil, bir de nurlu bir ay astı!
  62. Yine O, düşünmek veya şükretmek isteyenler için gece ile gündüzü birbiri ardınca getirdi.
  63. Ve Rahman’ın kulları: O kimseler ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve cahiller kendilerine laf attıkları zaman “Selametle!” derler;
  64. ve onlar ki, Rablerine secdeler, kıyamlar ederek yatarlar.
  65. Ve onlar ki: “Ey Rabbimiz, cehennem azabını bizden sav(uştur)! Gerçekten onun azabı defedilemez bir beladır.
  66. Gerçekten o ne kötü durulacak bir yer; ne kötü bir ikametgah!” derler.
  67. Ve onlar ki, harcadıkları vakit israf etmezler, pintilik de yapmazlar; ikisi arasında dengeli giderler.
  68. Ve onlar ki, Allah ile beraber başka bir tanrıya dua etmezler; Allah’ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar ve zina da etmezler; kim bunları yaparsa ağır bir cezaya çarpılır.
  69. Kıyamet günü azabı katlanır ve orada ebediyyen hor ve hakir olarak kalır;
  70. ancak tevbe ve iman edip, iyi amel işleyenler başka; çünkü bunların kötülüklerini Allah iyiliklere çevirir. Ve Allah çok bağışlayan ve merhamet edendir.
  71. Ve her kim tevbe edip iyi davranışta bulunursa, muhakkak o tevbesi kabul edilmiş olarak Allah’a döner.
  72. Ve onlar ki, yalana şahitlik etmezler, anlamsız, boş bir şeye rastladıkları zaman vakar içinde geçer (gider)ler.
  73. Ve onlar ki Rablerinin ayetleri hatırlatılınca, kör ve sağır üstüne yıkılıp yatmazlar.
  74. Ve onlar ki: “Ey Rabbimiz, lütfunla bizlere eşlerimizden, çocuklarımızdan göz aydınlıkları ihsan buyur ve bizi takva sahiplerine önder kıl!” derler.
  75. İşte hep bunlar, sabretmelerine karşılık cennetin en yüksek makamı ile mükafatlandırılacaklar; orada sağlık ve selam ile karşılanacaklar.
  76. Orada ebedi kalacaklar; ne güzel durulacak bir yer, ne güzel bir makam!
  77. De ki: “Duanız olmasa Rabbim size ne kıymet verir?” Demek ki, yalanladılar! O halde yarın ceza (yakalarına) yapışacak!

A’dan Ze’ye sureler

Bu sayfa Kuran-ı Kerim hakkında bilgi bulunduran paylaşım sitesidir. Bu surelerin ayetlerininin Türkçe meallerini okuyarak, anlamlarını daha çabuk öğrenebilirsiniz. Ayrıca sure ve ayetleri ile ilgili çeşitli bilgilere de bu sayfadan erişebilirsiniz.

Leave a Comment

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text.

Start typing and press Enter to search